Jak należy zapisywać tytuły angielskojęzycznych gazet, z których niektóre zawierają słowo The, a inne (przynajmniej explicite) nie? Mamy np.: „The New York Times”, „The Times”, ale także: „Los Angeles Times”. W wielu polskich publikacjach w zapisie nazw z pierwszej grupy rodzajnik The jest pomijany: Jak donosi „New York Times”... Oczywiście znika też w odmianie: Dziennikarze „New Yorkera” ustalili... Czy istnieje reguła pozwalająca rozsądzić prawidłowość tej wariantywnej pisowni?

Przy rodzinnym stole pani domu pyta: „Czy ktoś prosi herbatę?” – a mi zęby wypadają, zupełnie jak przy zwisie męskim i zwisie podsufitnym. odpowiadam: „Prosi to się świnia na wiosnę”. Ponieważ, przez ostatnie 30 lat mieszkam za granicą i na styropianie nie spałem, jestem oskarżany o mówienie archaicznym językiem polskim. Proszę o wytłumaczenie, dlaczego „Czy ktoś prosi herbatę” czy nawet „Czy ktoś prosi o herbatę”, nie jest preferowaną formą.

Dzień dobry,
chciałam się upewnić, czy ale oraz aby można stosować na początku zdania. Proszę również o radę, jak odmieniać nazwisko Dehecq.
Pozdrawiam
D.W.

Jaką postać powinno mieć w polskich tekstach przybrane nazwisko bohatera Siedemnastu mgnień wiosny (ros. Штирлиц)? Czy Stirlitz jest właściwsze od Stierlitz, czy na odwrót? A ta wersja, która jest „gorsza” – czy również może być stosowana na prawach oboczności?

Dzień dobry.

Moje pytanie dotyczy słowa „otruć”. Czy poprawną lub chociaż dopuszczalną odmianą tego słowa jest „otruwać”, jako forma niedokonana? Czy działa tu podobna zasada jak: „zatruć” - „zatruwać”?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy cudzysłowu. Czy ten znak interpunkcyjny jest wymagany w tytułach artykułów, opowiadań czy wypracowań szkolnych? Wydawało mi się do tej pory, że w cudzysłowie zapisuje się tytuł przytaczany, np. „Wczoraj napisałam opowiadanie pod tytułem «Wiosna»”. Natomiast na kartce z opowiadaniem, nad tekstem tytułu w cudzysłowie się nie zapisuje. Podobnie rzecz się ma z tytułami książek czy artykułów. Jeśli jestem w błędzie, proszę o wyprowadzenie mnie z niego.
Dziękuję

Zamiarował ożenić się na wiosnę, Zamiaruję siewnik kupić – podają słowniki w haśle zamiarować. Wygląda to na czasownik przechodni, a ożenek (kupno siewnika) można by określić jako zamiarowany, choćby przez analogię do zamierzać – zamierzony. Jednak o ile https://sjp.pwn.pl/szukaj/zamiarujący.html przynosi pożądane odesłanie, o tyle https://sjp.pwn.pl/szukaj/zamiarowany.html już nie. Czy można prosić o weryfikację imiesłowu biernego?

Szanowni Państwo,
proszę o etymologię wyrazu zawilec.

Z pozdrowieniami
Stratos Vasdekis

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o rozwianie mojej wątpliwości odnoście wyrazu bakalaurealny, którym posłużył się pan prof. Jan Hartman w swoim wpisie na blogu: „Znów te debilne matury! Kiedy wreszcie rozewrze się ziemia i pochłonie ten groteskowy system zorganizowanego zidiocenia, który nazywa się szkołą, każdej wiosny oddający się bezwstydnym bakalaurealnym dionizjom, kędy szklane domy, gdy kasztan zakwita i ptaszę kwili bukolicznie!”. Czy jest to poprawna forma?
Z poważaniem
Bartłomiej Dudek

Szanowny Panie Redaktorze,
Schorzenie nazywa się po łacinie cellulitis. Ostatnio jednak częściej używa się formy spolszczonej – no właśnie: celulit czy cellulit? A może, skoro słownik ortograficzny nie notuje jeszcze (?) tego wyrazu w formie spolszczonej, należy używać tylko łacińskiej? I czy można ją odmieniać (cellulitis, cellulitisu, cellulitisem…)?
Łączę serdeczne życzenia noworoczne
Olga